[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Na szczęście rzęsy odrastają w zdumiewająco szybkim tempie, a każda rzęsa, nawet, gdy nie odgryziona, żyje nie dłużej niż trzy do pięciu miesięcy.Brwi.Każde zwierzę ludzkie ma nad oczami dwa jedyne w swoim rodzaju skupiska owłosienia pod skądinąd zupełnie nieowłosionym czołem.Dawniej uważano, że brwi chronią oczy przed ściekającym z czoła potem, ale ich podstawową funkcją jest sygnalizowanie zmian nastroju.Unoszą się w strachu i zdziwieniu, a opadają na znak złości, ściągają się ku sobie na znak zaniepokojenia i wędrują ku górze, gdy się dziwimy.Ich szybkie drgnięcie w górę i w dół jest potwierdzeniem życzliwości.Brwi kobiety są węższe i mniej krzaczaste niż brwi mężczyzny, tak więc i tu można stosować zabiegi uwydatniające kobiecość.Brwi często zwężano, wyskubując, a w latach trzydziestych zredukowano je do linii narysowanej specjalnym ołówkiem.Już wcześniej przekroczono zresztą i tę granicę, bowiem w Japonii panny młode przed ślubem całkowicie wygalały sobie brwi.Seksualny charakter tej stosunkowo drobnej zmiany w kobiecym wyglądzie dobrze odzwierciedla fakt, że w roku 1933 pielęgniarkę starającą się o pracę w jednym z londyńskich szpitali przełożona ostrzegła, iż między innymi nie będzie mogła wyskubywać sobie brwi.Pielęgniarka złożyła zażalenie, które zostało rozpatrzone, ale Londyńska Rada Hrabstwa oddaliła prośbę o udzielenie przełożonej oficjalnego upomnienia.Dzięki temu pacjentom szpitala oszczędzono zbędnych podniet płynących z wyskubanych brwi, a po długich białych korytarzach nadal przesuwały się kobiece postaci z tradycyjnie ukształtowanymi brwiami.Twarz.Zanim opuścimy rejon twarzy, warto rzucić na nią ostatnie spojrzenie jako na całość, a nie zbiór detali.Jest to bez wątpienia najbardziej wyrazista część ciała ludzkiego, zdolna do przesyłania niewiary godnie zróżnicowanych i subtelnych komunikatów sygnalizujących emocje za pomocą skomplikowanej mimiki.Napinając i rozluźniając specjalne mięśnie, zwłaszcza w pobliżu ust i oczu, możemy sygnalizować wszystko, od radości i zdziwienia do smutku i złości.Ma to ogromne znaczenie jako instrument zaproszenia do intymności.Twarz delikatna i uśmiechnięta lub czujna i podniecona silnie ku sobie przyciąga.Twarz smutna i bezradna albo pogrążona w bólu, także może pobudzać do tego, aby podejść i udzielić pociechy.Twarz napięta, surowa lub nieprzyjazna wywołuje intencje przeciwne.Wszystko to jest na ogół znane, ale z twarzą jest też związany pewien trwalszy efekt, na tyle ciekawy, że zasługuje na kilka słów komentarza.Jeśli chodzi o wyraz twarzy, można mówić o "twarzy włączonej" i "twarzy wyłączonej".Twarz włączoną prezentujemy publicznie.Mówimy o "przybieraniu przyjemnego wyrazu twarzy", o tym, że "twarz się komuś wydłuża", staramy się nie "stracić twarzy" wobec innych.Jeśli chcemy wyglądać życzliwie, przybieramy łagodny, uśmiechnięty wyraz twarzy.W chwilach powagi z kolei nadajemy twarzy odpowiedni wyraz.Ale gdy jesteśmy sami i nikt na nas nie patrzy, pozwalamy naszej twarzy odpocząć po służbie.Wtedy jej rysy układają się tak, że odzwierciedlają nasz typowy, ogólny i długotrwały nastrój.Człowiek, którego stale dręczą jakieś lęki i który na przyjęciu wysilał się, chcąc wyglądać na szczęśliwego, gdy znajdzie się w samotności, napina twarz, ujawniając swój prawdziwy stan emocjonalny, oczywiście tylko przed samym sobą.(Jeśli nie spojrzy przypadkiem w lustro, może sam nie zdawać sobie z tego sprawy).Człowiek zasadniczo szczęśliwy i zadowolony, który podczas pogrzebu starał się wyglądać na zasmuconego i poważnego, teraz w samotności rozluźnia twarz, jego brwi przestają się marszczyć, a usta przybierają łagodny wyraz.U większości z nas długotrwały nastrój zmienia się co pewien czas, dlatego też mięśnie naszych twarzy nie pozostają zbyt długo pod wpływem jednego układu rysów, charakterystycznego dla twarzy wyłączonej
[ Pobierz całość w formacie PDF ]