• Indeks
• User Guide
• Shobin Dav

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Uśmiechjednak nieco zblakł, kiedy zobaczył, jak ja i Hank wpatrujemy sięw siebie.A gdy kowboj dostrzegł bibliotekarza? Ruszył w moimkierunku, kury uciekały mu spod nóg.Jego krok był powolny iopanowany, nawet kiedy nadepnął na zasuszone kolby kukurydzy.Stanął przede mną i popatrzył na mój biust, który falował odprzyspieszonego oddechu.Potem spojrzał mi w oczy.Jego wzrokbył pewny, świdrujący i palący.Rozchylił wargi i zwilżył jejęzykiem. Mówisz, że chcesz jez
dzić, co? Jez
dzić?  szepnęłam.Nie mogłam wydobyć z siebie nicwięcej. Tak, jez
dzić  powtórzył i ruchem głowy wskazał nastodołę. Jak wrócisz z miasta, zabiorę cię na przejażdżkę.Myślisz, że dasz radę na oklep? Litości.Nigdy tak naprawdę nie rozumiałam, co znaczy zwrot ugięły się pode mną kolana.Teraz już wiem.Na szczęściemiałam obok siebie kowboja, który mnie podtrzymał.Złapał mnieza biceps i dosłownie uniósł w górę, gdy starałam się znalez
ćoparcie dla stóp.Zrobiłam wdech i jego zapach wypełnił mojenozdrza.Pot.Słodkie siano.Słońce.Czy mężczyzna może takpachnieć? On tak.Wzięłam kolejny wdech i kichnęłam.Tym razem udało misię zrobić to z większą gracją.Hank zaśmiał się i pomógł mi odzyskać pion, a potem obróciłplecami do siebie i lekko popchnął w kierunku domu. Cześć, Clark  słyszałam zadowolenie w głosie kowboja.Tymczasem ja, oszołomiona od buzujących hormonów,zmierzałam do tylnego wejścia, unosząc się kilka centymetrów nadziemią.Clark czekał na mnie przed drzwiami.Miał nachmurzonątwarz. Cześć, Clark  zabrzmiałam jak echo.Bibliotekarzotworzył przede mną drzwi i wfrunęłam do środka, nadal niecolewitując.Ciągle byłam w transie.Podpłynęłam do stołu w kuchni i wkońcu usiadłam.Nie mogłam zebrać myśli, a poniżej pępkaczułam pulsowanie, jakby kobiecość zaciskała się naniewidocznym członku.W uszach dzwoniły mi słowa, któreokazały się bardzo zmysłowe, erotyczne i pełne nadziei.Ciągle jepowtarzałam, próbując różnych brzmień.Na oklep.Na oklep.Na oklep. Końskie łajno. Co?  spytałam, wyrwana gwałtownie z erotycznego haju. Końskie łajno  powtórzył Clark i wskazał na mojego buta.Musiałam w nie wdepnąć w otumanieniu. Cholera  westchnęłam.Uniosłam stopę, kiedy zobaczyłamślady, które zostawiłam na umytej podłodze.Skacząc na jednejnodze, ruszyłam do drzwi.Tyle że, robiąc drugi skok, potknęłamsię i poleciałam w przód.Wypadłabym przez drzwi z siatką naowady, gdyby nie to, że Clark złapał mnie mocno w talii.Wpadłam prosto na niego i poczułam świeży zapach mydła iksiążek.Od razu przywołało to wspomnienie zapachu biblioteki,którą mamy w domu.Ten specyficzny domowy aromatpieszczonych słońcem okładek i grubego pożółkłego papieru.Clark postawił mnie na nogi, zanim zdążyłam na dobre sięrozmarzyć, i pomógł mi wyjść na zewnątrz.Ciężarówka Hankaznikała w oddali, a ja zaczęłam wycierać but w żwirek.Przeciągnęłam go kilka razy po kamyczkach i popatrzyłam wstronę werandy, na której stał Clark, przyglądając mi się uważnie.But był już prawie czysty, ale i tak zdjęłam obydwa, zanimweszłam na ganek. Okropne, co? No  wymamrotał.Wyglądał, jakby chciał powiedzieć cośjeszcze, ale nie zrobił tego i tylko przytrzymał przede mną drzwi.Pod zlewem jest wybielacz  oznajmił i wyjął papierowe ręcznikize spiżarni. Zaraz zrobimy porządek. O rany, Clark.Nie musisz tego sprzątać.To mój syf.Zajmęsię tym. Wyjęłam mu z ręki ręczniki, a w szafce znalazłamodplamiacz.Leżał dokładnie tam, gdzie powiedział, że będzie.Naprawdę bywał tu często przez ostatnie tygodnie. Dostałamofertę od ostatniej firmy.Chcesz ją zobaczyć? Jest na kominku.Może przejrzymy ją razem?  spytałam i pochyliłam się, żebyspryskać podłogę środkiem chemicznym. W ten sposób, zamiastprzysyłać mi SMS-y z informacjami, na co się nie godzisz, możeszmi to sam zakomunikować.A ja będę mogła osobiście na ciebienakrzyczeć.Dobry układ?  Starłam ostatnią plamę z podłogi iwyrzuciłam wszystko do plastikowej torebki, którą zawiązałam,żeby póz
niej wynieść do śmietnika na zewnątrz.Kiedy odwróciłam się za siebie, Clark nadal stał w tymsamym miejscu.Patrzył na mnie.Miał nieodgadniony wyraztwarzy. Połknąłeś język?  Hmmm? Wyglądasz, jakbyś chciał coś powiedzieć.O co chodzi? zapytałam, myjąc ręce.Kiedy skończyłam, oparłam się o zlew.Clark otworzył usta, potem je zamknął i ponownie otworzył. Clark, udajesz złotą rybkę.Wyduś to z siebie zażartowałam, a on poczerwieniał. Nieważne  wyksztusił i podszedł do drzwi. Ej, poczekaj.Gdzie się wybierasz? Nie zapoznasz się zofertą?  zapytałam, próbując go zatrzymać.Złapałam go za ramię.Popatrzył na moją dłoń. Vivian, wiesz, jak bardzo niebezpieczna jest jazda naoklep? Co? Oklep.Koń.Kojarzysz?  spytał i znów się nachmurzył. A, na oklep.No tak.Hmmm, cóż.Nie sądzę, żebyśmyrzeczywiście& To jest bardzo ryzykowne.Zwłaszcza dla kogoś, kto miałdługą przerwę od jazdy.Takie rzeczy trzeba robić krok po kroku,spokojnie.A nie w pośpiechu.Słyszałam stary zegar tykający w jadalni.Czułam zapachmorskiej bryzy.Pod palcami miałam grubą fakturę tweedowejmarynarki Clarka  mocną i jednocześnie miękką.A za szkłamiokularów widziałam jego oczy  ciemne jak czekolada, ze złotymii zielonymi refleksami.Cierpliwe.%7łyczliwe.Czekające?Położył dłoń na mojej ręce i zsunął ją ze swojego ramienia. Do zobaczenia po twoim powrocie.Wziął aktówkę i ciasteczka, a potem otworzył drzwi. Clark! Poczekaj!  Odwrócił się. Nie chcesz, no wiesz.Hmmm.Zobaczyć tej oferty?Kąciki jego ust uniosły się w tajemniczym uśmiechu. Ufam, że wybierzesz właściwą  stwierdził i odjechał.Nie wiedzieć czemu, kiedy się pakowałam, dom wydał mi sięnagle bardzo duży.Następnego ranka wyjechałam do Filadelfii. Rozdział jedenastyW trakcie pięciogodzinnego lotu miałam mnóstwo czasu narozmyślanie, czytanie i.jeszcze więcej rozmyślań.Cieszyłam się,że zobaczę rodzinę, ale chwilę po tym, jak dom zniknął zaostatnim zakrętem drogi, zatęskniłam za Mendocino.Nie brakowało mi za to wynajętej resorówki, którą zprzyjemnością oddałam do wypożyczalni.Jeśli wszystko pójdziedobrze, po powrocie będę mogła jez
dzić po mieście pięknymchevroletem.W samolocie przeczytałam umowę, którą przesłał mi tata.Tobyła dobra propozycja.Przez ostatnie kilka lat oszczędzałam,jasne, ale sprzedaż firmy ustawi mnie na jakiś czas.Zanimwyjechałam, zadzwoniłam do budowlańca, który jako ostatniprzesłał ofertę.Przyjęłam ją.Prace będzie mógł rozpocząć zarazpo tym, jak wrócę.Nadal dziwiłam się, że Clark nie przejrzał jej ze mną.Przypuszczałam, że jak zacznie się remont, będzie się czepiał imieszał.Ale zanim do tego dojdzie, skupię się na tym, na co mamwpływ.Przekazanie biznesu tacie, pakowanie i sprzedażsamochodu.Rozsiadłam się wygodnie, opuszczając oparcie fotela taknisko, jak tylko się dało.* * *Rodzice odebrali mnie z lotniska, zalali uściskami ipocałunkami, a potem od razu zawiez
li do domu, aby mnienakarmić.Nie pozwolili mi najpierw pojechać do mieszkania.Posadzili mnie w jadalni przy stole zastawionym moimiulubionymi potrawami.Pieczony kurczak, purée ziemniaczane,domowej roboty sos do miÄ™sa i duża miska z groszkiem. Groszekdla koloru , jak mama powtarzaÅ‚a po babci, która zawsze uważaÅ‚a,że wszÄ™dzie trzeba dodać trochÄ™ zielonego.Wszystko mi smakowaÅ‚o [ Pobierz caÅ‚ość w formacie PDF ]