[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Otóż należy tego uniknąć za wszelką cenę.Otrzymawszy niniejsze pismo, winieneś pan pod jakimkolwiek pretekstem nakłonićHolkara, ażeby rozbroił swe warownie i oddał nam w posiadanie swe armaty, strzelby,amunicję, jak również swój skarbiec.Tym sposobem nie będzie mógł działać nam na szkodę, skarbiec zaś jego posłuży jakozastaw, gdyby mimo tych środków ostrożności zechciał się ważyć na jakiś szaleńczy krok.Skarb Kompanii stoi pustką i taki zasiłek byłby dla niego wielce pożyteczny.Jeśliby zaś Holkar odmówił, będzie to znaczyło, iż kryje złe zamiary i niegodzien jestżadnych względów.W takim przypadku obejmujesz pan dowództwo trzynastego, piętnastego itrzydziestego pierwszego regimentu piechoty europejskiej, które wraz z czterema lub pięcioma8regimentami kawalerii tubylczej i piechoty sipajów odda pod pańskie rozkazy sir WilliamMaxwell, gubernator Bombaju.Przystąpisz pan wówczas do oblężenia Bhagawapuru, jeślibyzaś Holkar próbował układów, możesz pan z nim paktować jedynie w skrytości.Najlepiej bybyło, gdyby padł w oblężeniu tak jak Tipu Sahib, 9 Kompania Indyjska 10 ma już bowiem dośćtych krnąbrnych wasali.Nadto nie bylibyśmy zmuszeni wypłacać żołdu ludziom, którym powszystkie czasy pozostaniemy nienawistni.W końcu zdaję się na pańską roztropność, lecz zalecam pośpiech, albowiem obawiamy sięrozruchów.Gdyby zaś miało dojść do rebelii, winniśmy zawczasu pozbawić buntowników ichprzywódców i oręża.Lord Henryk Braddock, generalny gubernatorPułkownik Barclay, rezydent angielski, do księcia Holkara:8Sipaje indyjscy żołnierze.9Tipu-Sahib (1751-1799) władca południowoindyjskiego księstwa Majsur.10Kompania Wschodnioindyjska angielska kompania handlowa, która po podboju Indii w XVIII-XIX wiekusprawowała tam władzę administracyjną i polityczną.17 Bhagawapur, 18 stycznia 1857 rokuNiżej podpisany czuje się w obowiązku uprzedzić Jego Wysokość księcia Holkara, żedoszło do jego uszu, iż rzeczony książę rozkazał wymierzyć pięćdziesiąt cięgów swemupierwszemu ministrowi Rao, jakkolwiek żaden postępek, o którym niżej podpisanemu byłobywiadomo, nie usprawiedliwia tak surowego traktowania.Niżej podpisany winien ponadto uprzedzić Wasza Wysokość, iż do twierdzy Bhagawapurwielokroć wjeżdżały nocą ciężko ładowne wozy, z pewnych zaś oznak, które jednakże zostanąprzemilczane, wynika, iż na owych wozach złożono stosy broni, prowiantów i amunicji.Jest to sprzeczne z warunkami układu i może jedynie wzbudzić uzasadnione podejrzeniawielce szanownej i potężnej Kompanii Indyjskiej.W wyniku czego, stosownie do rozkazów generalnego gubernatora, niżej podpisany, niezamierzając bynajmniej pozbawić księcia Holkara władzy, przeciw której zresztą cały krajpowstaje, otóż niżej podpisany zechce tym razem nie dać posłuchu nazbyt może skwapliwymmeldunkom i umożliwi księciu Holkarowi oczyszczenie się z zarzutów.W tym celu niechajWasza Wysokość zechce łaskawie przekazać do rąk niżej podpisanego swą amunicję, strzelbyi działa, jak również swój osobisty skarbiec; wszystko to przesłane zostanie do Kalkuty, gdziepod tymczasową pieczą generalnego gubernatora czekać będzie chwili, gdy Wasza Wysokośćdostarczy gubernatorowi niezbitych dowodów swej niewinności.Nadto wzywa się rzeczonego księcia Holkara, ażeby oddał w ręce niżej podpisanego swąjedyną córkę Sitę, która w asyście, licznego orszaku i z należytymi jej urodzeniu honoramizawiedziona będzie do Kalkuty.Owe posunięcia zapewnią Waszej Wysokości nieustającążyczliwość i poparcie wielce szanownej i potężnej Kompanii Indyjskiej
[ Pobierz całość w formacie PDF ]